Η Ευρώπη γεννήθηκε από το Σχίσμα

Στοιχείο ταυτότητας του ελληνικού «τρόπου» ή πολιτισμού ήταν η απόλυτη προτεραιότητα της αναζήτησης του αληθούς: να κατορθώσουμε το αληθές ως «τρόπο» της ύπαρξής μας. Τότε η γλώσσα είναι γεγονός κοινωνίας της εμπειρίας του αληθούς, η Ιστορία πεδίο πολιτικής πραγμάτωσης του αληθούς (πραγμάτωσης του κοινού αθλήματος της «πόλεως»), η μεταφυσική επίσης άθλημα έμπρακτης μετοχής σε εκείνο τον κοινωνούμενο «τρόπο» που οδηγεί στο να υπάρχεις επειδή ελεύθερα θέλεις να υπάρχεις, και θέλεις να υπάρχεις επειδή αγαπάς.

Κριτική πρόσληψη, όχι στείρα μίμηση

ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ (Δημοσιευμένο 26/6/15 4:24 π.μ.)

Ελληνίδες, Έλληνες,

Σήμερα, εκεί που ήμουν στο γεύμα εργασίας ακούω μια φωνή μέσα μου σαν από έναν αρχαίο παππού να μου λέει "τοῖς ἐγρηγορόσιν ἕνα καὶ κοινὸν κόσμον εἶναι τῶν δὲ κοιμωμένων ἕκαστον εἰς ἴδιον ἀποστρέφεσθαι". Κι αμέσως μετά μια φωνή σαν από ένα πιο κοντινό παππού να μου φωνάζει "Τι ψυχή θα παραδώσεις ωρέ;"
Και σαν να ξύπνησα ξαφνικά, κοιτάω γύρω μου και βλέπω καμιά τριανταριά  φοβισμένα ανθρωπάκια να συζητούν πώς σήμερα το βράδυ δε θα πνιγούν 1000 αλλά 999 μετανάστες στη Μεσόγειο και να τσακώνονται ποιος θα πάρει αυτόν τον ένα που θα σωθεί, ενώ στ' αλήθεια το μόνο που τους νοιάζει είναι πως δε θα χάσουν τη καρεκλίτσα τους σε γεύματα σαν κι αυτό.
Δεν άντεξα άλλο, βγήκα τρέχοντας και να μαι τώρα εδώ να σας λέω αυτά τα λόγια.
Κατ' αρχήν να απολογηθώ μπροστά σας γι' αυτά που έκανα και είπα όλους αυτούς τους μήνες χωρίς τελικά να ξέρω τι μου γίνεται. Από μικρός ονειρευόμουν ένα κόσμο καλύτερο. Έμπλεξα με τα κομματικά γρανάζια, βρέθηκα πρόεδρος στο κόμμα μου και αποφασίσαμε ότι τώρα είναι η ευκαιρία μας να κάνουμε πράξη αυτά που σκεφτόμασταν τόσο καιρό. Δεν είχαμε σχέδιο, πιστεύαμε όμως ότι είχαμε δίκιο και στο τέλος θα κέρδιζε η φωνή της λογικής, τρομάρα μας.
Θόλωσε το μυαλό μου τόσο, που με δέχτηκαν σαν ισότιμό τους πρωθυπουργό, που τους άφησα να μου πιάσουν και το κ...  Αυτοί όμως πήραν θάρρος, που τους έδωσα εγώ,  και μου ζήτησαν να πέσω τελείως στα τέσσερα, ίσως γιατί αυτό το τρόπο τον έχουν δοκιμάσει κι οι ίδιοι.
Ε, αυτό δε μπορώ να το κάνω, έχω κι ένα λαό πίσω μου.
Εννοείται αύριο Παρασκευή θα είναι κλειστές οι τράπεζες και θα υπάρξουν περιορισμοί στις αναλήψεις από τα ATM.
Εκλογές δε προλαβαίνουμε να κάνουμε τώρα, πρέπει να δράσουμε άμεσα με το μόνο δημοκρατικό θεσμό που έχουμε σήμερα, με αυτή τη Βουλή έστω κι αν βγήκε με καλπονοθευτικό νόμο.
Μέχρι τη Κυριακή το βράδυ θα πρέπει να έχει αποφασίσει πως θα πορευτούμε από Δευτέρα. Καλώ όλες τις υγιείς δυνάμεις της Βουλής και του Έθνους σε συμπόρευση.
Προτείνω μονομερή διαγραφή του χρέους. Εδώ θα πρέπει να πω ότι οι Έλληνες έχουμε φιλότιμο και μόλις αρχίσουμε να στεκόμαστε στα πόδια μας θ' αρχίσουμε να ξεπληρώνουμε τα χρέη μας αρχίζοντας απ' τον πιο φτωχό λαό και με τρόπους που θα σκεφτούμε και θα συνεννοηθούμε με τις οργανώσεις του.
Το πρώτο καιρό θα είμαστε πολύ στριμωγμένοι αλλά πιστεύω ότι εφόσον ο πλούτος μας δε θα πηγαίνει στα κοράκια  σύντομα θα αρχίσουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια αφού ήδη έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα.
Από το ευρώ δε θα φύγουμε αν δεν το σκεφτούμε νηφάλια και το αποφασίσουμε εμείς.
Καλώ όλους τους λαούς της γης να μας συμπαρασταθούν και να αγωνιστούν μαζί μας ενάντια σ' όσους τόλμησαν να φερθούν έτσι στο περήφανο λαό μας.
Τέλος καλώ όλους τους ελεύθερους ανθρώπους που μπορούν, να έρθουν στην Ελεύθερη Ελλάδα όχι για να εξυπηρετηθούν από ένα γκαρσόνι αλλά για να γιορτάσουν μαζί με την Ελληνική Ψυχή που ΞΥΠΝΗΣΕ!

Έχει τυφλωθεί ολόκληρος ο κόσμος και δε βλέπει τι γίνεται;

Η Χάνα είναι μια γενναία γυναίκα από τη Συρία. Εγκατέλειψε τη χώρα και το σπίτι της για να σώσει την οικογένειά της. Μετά από επίπονο και μακρύ ταξίδι, μέσω της Ελλάδας, κατάφερε να βρει ασφάλεια στην Αυστρία. Με μία συγκλονιστική επιστολή προς τη Γενική Διευθύντρια των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Μαριέττα Προβοπούλου, την οποία γνώρισε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της, περιγράφει τα δεινά του Συριακού λαού και ζητάει από τους Έλληνες να μην κλείνουν τα μάτια μπροστά στη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση του πλανήτη. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Πρόσφυγα (20 Ιουνίου), οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δημοσιεύουν το κείμενο της Χάνα, κατόπιν επιθυμίας της να δημοσιευθεί στην Ελλάδα*

«Αγαπητή Μαριέττα,

Μας ζήτησες να σου γράψουμε αναλυτικά για την κατάστασή μας και τι περάσαμε για να φτάσουμε εδώ. Θα είμαι σύντομη, γιατί δεν μιλώ καλά τη γλώσσα. Αν παρακολουθείς την επικαιρότητα, θα ξέρεις γιατί έπρεπε να αποδράσουμε από το σπίτι μας. Αυτή είναι η σωστή λέξη – αποδράσαμε. Αποδράσαμε για να σώσουμε τα παιδιά μας από το θάνατο που πήρε τη ζωή 200 χιλιάδων ανθρώπων. Τα σπίτια μας καταστράφηκαν, οι δικοί μας μπήκαν φυλακή, τις γυναίκες τις βίασαν. Αυτό το γράμμα δεν μπορεί να μεταφέρει το μέγεθος του πόνου, της αδικίας, του φόβου που νιώθουμε.

Οι ευρωπαϊκές χώρες εκφράζουν την συμπαράστασή τους και δηλώνουν πρόθυμες να μας δεχτούν σαν πρόσφυγες πολέμου. Αλλά για τι είδους υποδοχή μιλάμε και με ποιους όρους; Είναι πρόθυμες να μας δεχτούν, αλλά δεν μας επιτρέπουν να έρθουμε αεροπορικώς, δεν μας επιτρέπουν να έρθουμε από τη θάλασσα, δεν μας επιτρέπουν να έρθουμε νόμιμα από τη στεριά. Άρα; Μας το λένε ξεκάθαρα: πρέπει να γίνει η ζωή μας κόλαση, πρέπει να κινδυνεύσουμε να πεθάνουμε, μέσα σε φουσκωτές βάρκες που δεν ξεπερνούν τα τρία μέτρα μήκος και ταξιδεύουν με 60 πρόσφυγες μέσα στη νύχτα. Το ερώτημα είναι αν θα φτάσουμε ή αν θα μείνουμε για πάντα θαμμένοι στη θάλασσα – είναι θέμα τύχης.

Ακόμα και αν προσπαθήσουμε να έρθουμε από τη στεριά, πρέπει να διασχίσουμε δάση και βουνά, να κρυβόμαστε μέσα σε εγκαταλειμένα τρένα, να βρεθούμε στο έλεος κάθε λογής μαφίας και λαθρέμπορων που μας παίρνουν τα λεφτά και την αξιοπρέπεια και βάζουν σκληρούς όρους προκειμένου να μας αφήσουν να περπατήσουμε αυτά τα δύσβατα μονοπάτια.

Δεν μπορώ να σου δώσω να καταλάβεις τι περάσαμε για να φτάσουν τα τέσσερα παιδιά μου στην Ευρώπη, κι ευχαριστώ το Θεό που τα κατάφεραν να φτάσουν ασφαλή. Εκατοντάδες άλλοι πέθαναν και συνεχίζουν να πεθαίνουν καθώς το προσπαθούν. Αναρωτιέμαι: αν οι ευρωπαϊκές χώρες θέλουν στ'αλήθεια να μας δεχτούν, γιατί δεν το κάνουν νόμιμα, μέσω των πρεσβειών τους; Έχει τυφλωθεί ολόκληρος ο κόσμος και δε βλέπει τι γίνεται; Θέλουν να εξαφανίσουν το συριακό λαό; Ποντάρουν πως θα πεθάνουμε πριν φτάσουμε; Ευχαριστούμε τον ελληνικό λαό και γνωρίζουμε ότι η οικονομική του κατάσταση δεν του επιτρέπει να δεχτεί πρόσφυγες και να τους εξασφαλίσει παροχές. Για μας η Ελλάδα είναι χώρα τράνζιτ. Γιατί λοιπόν μας πιέζουν κι άλλο; Γιατί μας φυλακίζουν; Γιατί μας συλλαμβάνουν στο αεροδρόμιο, στο λιμάνι, ακόμα και στο δρόμο; Επειδή είμαστε πρόσφυγες;

Όταν μου ζήτησες να σου γράψω για την κατάστασή μας, είπες ότι το γράμμα θα μπορούσε να μείνει εμπιστευτικό. Γιατί; Δεν πρέπει να μείνει κρυφό. Πρέπει να δημοσιεύσεις τα πάντα – ονόματα, περιστατικά, γεγονότα. Πρέπει να αναλάβεις δράση γρήγορα και να πιέσεις τις ευρωπαϊκές χώρες να δεχτούν τους πρόσφυγες με ασφάλεια, χωρίς να τους αναγκάζουν να βάζουν τη ζωή τους σε κίνδυνο για την ελευθερία».

Η συγκλονιστική επιστολή μιας Σύριας