Google Website Translator Gadget

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Μη-βίαιη πολιτική ανυπακοή και κοινωνική άμυνα


Με αφορμή την ελληνική έκδοση του Μικρού Εγχειριδίου Πολιτικής Ανυπακοής (2009, Xavier Renou, συλλογική μετάφραση: Ηλιόσποροι) διοργανώνεται ένα διήμερο βιωματικό εργαστήριο με τον συγγραφέα στην Αθήνα, για να εξετάσουμε τις θεωρητικές και πρακτικές διαστάσεις της μη-βίαιης πολιτικής ανυπακοής και δράσης, μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της κοινωνικής άμυνας.
...
Η βία μόνο βία φέρνει. Σε μια εποχή όπου η συνεχιζόμενη περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική κρίση εντείνει τα φαινόμενα θεσμικής βίας και κοινωνικής αντι-βίας, πρέπει να αναζητήσουμε μεθόδους και εργαλεία μη-βίαιων δημιουργικών αντιστάσεων, νέων μορφών αγώνα που θα συμβάλλουν με θετικό τρόπο στη δημιουργία μιας άλλης κοινωνίας.

Σε καμία των περιπτώσεων δεν μιλάμε για παθητική αντίσταση αλλά για μη-βίαιη πολιτική δράση.

Καταλήψεις, απεργίες, περιβαλλοντικός και αντικαταναλωτικός ακτιβισμός (π.χ. ενάντια στα μεταλλαγμένα, τα πυρηνικά ή τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα), αυτοοργανωμένα στέκια, καλλιτεχνικός ακτιβισμός, ενημερωτικές εκστρατείες, πολύχρωμες και πολύβουες πορείες συνθέτουν ένα πολύμορφο σκηνικό δημιουργικών αντιστάσεων που δεν χρειάζονται βίαιες μεθόδους και πρακτικές για να είναι αποτελεσματικές.

Η δομή των βιωματικών σεμιναρίων αντικατοπτρίζει τη δομή του Μικρού Εγχειριδίου Πολιτικής Ανυπακοής, συνδυάζοντας θεωρητική και πρακτική γνώση, και οι βασικές ενότητες αφορούν:

1. Τις βασικές αρχές της μη-βίαιης πολιτικής ανυπακοής και δράσης
2. Τα προσωπικά και κοινωνικά όρια
3. Τεχνικές διαχείρισης της βίας (της δικής μας και των άλλων)
4. Μεθοδολογίες προετοιμασίας και υλοποίησης δράσεων
5. Τεχνικές σωματικής αντίστασης και ανάλυσης ρίσκου
6. Τα δικαιώματα απέναντι στην καταστολή (στο δρόμο, στο τμήμα, κλπ)
7. Τεχνικές χρησιμοποίησης δημοσιογράφων και ΜΜΕ, καθώς και
8. Ένα βιωματικό παιχνίδι ρόλων για τη μετατροπή της θεωρίας και της αποκτηθείσας γνώσης σε πράξη.


Το βιωματικό σεμινάριο θα παρουσιάσει και θα συντονίσει ο συγγραφέας του μικρού εγχειριδίου πολιτικής ανυπακοής, ο Xavier Renou από την πολύ δραστήρια οργάνωση των Désobéissants (http://www.desobeir.net/).

Τα σεμινάρια είναι δωρεάν με ανοιχτή οικονομική ενίσχυση για να καλυφθούν τα έξοδα (μεταφορικά και διαμονής) του εκπαιδευτή από τη Γαλλία.

Διάρκεια σεμιναρίων από τις 10.30 το πρωί μέχρι τις 17.30 το απόγευμα. Η παρουσίαση θα γίνει στα Αγγλικά.

Για λόγους προγραμματισμού παρακαλούμε ενημερώστε μας για την διάθεσή σας να συμμετέχετε στέλνοντας ονοματεπώνυμο με ένα email στο iliosporoi(at)yahoo.gr

διοργάνωση: Ηλιόσποροι - δίκτυο για την κοινωνική και πολιτική οικολογία
www.iliosporoi.net

με την υποστήριξη της οργάνωσης European Village, www.european-village.org

χάρτης πρόσβασης στο καφενείο: http://www.european-village.org/images/stories/map.html

http://ww.european-village.org/index.php/el/component/k2/item/43-μη-βίαιη-πολιτική-ανυπακοή-και-κοινωνική-άμυνα-διήμερο-βιωματικό-εργαστήριο

2 σχόλια:

  1. Γειά σου φίλε.
    Καταρχήν θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που υπάρχεις. Γιατί, για εμένα, αν υπάρχει κάτι ελπιδοφόρο στην υπάρχουσα κοινωνία, δεν είναι οι άνθρωποι που μαζεύονται για να πολεμήσουν, αλλά οι άνθρωποι που μαζεύονται και ενώνονται για να σκεφτούν, να συσκεφθούν και έπειτα να δράσουν, ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΖΙ.
    Πραγματικά με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη στο ότι πρώτα πρέπει να αλλάξω εγώ και έτσι θα αλλάξει σιγά-σιγά το εμείς. Νομίζω ότι αυτό θα είναι το δυσκολότερο μέρος. Θα περάσει αρκετός καιρός για να γίνει πραγματική συνείδηση το τι ακριβώς σημαίνει πρακτικά και στο κάθε μέρα μας ότι πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς, μιας και αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί να ενημερωθούμε, να επιλέξουμε, να αλλάξουμε ή μάλλον καλύτερα: να ενημερωνόμαστε, να επιλέγουμε, να αλλάζουμε.
    Στο κομμάτι της "Ελληνικότητας" θέτεις πολύ όμορφα το πολύ επίκαιρο (αν και καθόλου πρόσφατο) πρόβλημα της ενότητας. Φαίνεται ότι δυσκολευόμαστε να ενωθούμε κάτω από μία ιδεολογία. Ενώ μοιραζόμαστε όλοι σχεδόν, τα ίδια συναισθήματα αγανάκτισης, απογοήτευσης κλπ, όταν περνάμε στο πιο ειδικό κομμάτι του προβλήματος φαίνεται πως διαφωνούμε με χίλιους τρόπους.
    Με εκφράζει πολύ η φράση που είπες: όχι παθητική αντίσταση, αλλά μη-βίαιη πολιτική δράση. Επέτρεψέ μου να σου πω τη γνώμη μου, ότι μόνο μέσα από την τοπική αυτο-οργάνωση μπορεί να δημιουργηθεί μια άλλη κουλτούρα, πιο αλληλέγγυα, πιο συνεργατική, πιο μη-αδιάφορη για τα κοινά, πιο ενεργητική. Γιατί ναι, να κατέβω χίλιες φορές ακόμα στο Σύνταγμα, να φάω τόσα και άλλα τόσα χημικά, να τρέξω σαν το κυνηγημένο ποντίκι, αλλά μη μου πείτε να αισθανθώ ότι κάτι κάνω έτσι. Γιατί δεν έχω την ψευδαίσθηση ότι θα τους τρομάξουμε με τις φωνές μας και θα φύγουν. Ούτε ότι αν τους αναγκάσω να κατεβάσουν τις μάσκες ή αν τους χτυπήσω και τους βρίσω θα τους αλλάξω, ή ότι θα αλλάξω κάτι, οτιδήποτε (εκτός φυσικά απ'το να τους μοιάσω λίγο ακόμα). Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν αυτοί και εμείς. Τείνουμε πολύ συχνά να ξεχνάμε το πολύ σοφό ρητό "Διαίρει και βασίλευε". Που φυσικά βασίζεται στο ότι τείνουμε επίσης πολύ συχνά να ξεχνάμε πως είμαστε όλοι ένα. Και μόνο όταν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε έτσι, ξεκινώντας ο καθένας από την οικογένειά του, τη γειτονιά του, την κοινότητα μέσα στην οποία υπάρχει και μέσα από την οποία υπάρχει, όταν αρχίσουμε να ενδιαφερόμαστε για τα "κοινά" θα υπάρξει και ουσία. Ας μην περιμένω να συναντήσω στην διαδήλωση το γείτονά μου για να του μιλήσω. Ας μην απογοητεύομαι που δεν μπορώ να αλλάξω τη χώρα, όταν δεν έχω ενδιαφερθεί ποτέ για την ίδια μου τη γειτονιά.
    Τέλοσπάντων, αυτά είχα να πω. Πολύ μου άρεσαν αυτά που έγραψες. Συγνώμη που μακρυγόρησα. Να΄σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν μπόρεσα να απαντήσω αμέσως γιατί το chrome έχει πρόβλημα σε αυτό το σημείο και μετά έλειψα.
    Με άγγιξαν πολύ αυτά που έγραψες.
    Να΄σαι καλά και ελπίζω να τα ξαναπούμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή