Είναι οι αγανακτισμένοι, ο σύγχρονος Μάης;

Μιλά στoν Απόστολο Ζώη, ο καθηγητής του Αυτόνομου Πανεπιστημίου Βαρκελώνης και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας για την αποανάπτυξη, Γιώργος Καλλής.

Μπορείτε να μας πείτε πού οδηγούν οι εξελίξεις στην Ισπανία; Πιστεύτε πώς θα πάρουν τη μορφή καταιγίδας και σε άλλες χώρες, κυρίως του Ευρωπαϊκού Νότου;

«Το κίνημα «Δημοκρατία Τώρα» στην Ισπανία είναι μια αντίδραση στον μαρασμό του συστήματος της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, τον οποίο έχουμε βιώσει τα τελευταία χρόνια. Πλέον στερούμαστε πραγματικών πολιτικών επιλογών – οι περισσότερες αποφάσεις είναι ήδη ειλημμένες από «ειδικούς» στο όνομα της οικονομίας και της ανάπτυξης, και οι πολίτες καλούνται απλά να τις σφραγίσουν. Ζούμε σε μία δικτατορία της οικονομίας, την οποία δυστυχώς είναι πολύ πιο δύσκολο να αποτινάξουμε από ότι ένα απολυταρχικό καθεστώς τύπου Μουμπάρακ.

Το κίνημα στην Ισπανία ανθεί και το πιο ελπιδοφόρο στοιχείο του είναι ότι εξελίσσεται σε ένα κίνημα αυτό-οργάνωσης και αναδιάρθρωσης των χώρων τους οποίους έχει καταλάβει (οι διαδηλωτές καλλιεργούν στην Πλατεία Καταλούνια της Βαρκελώνης, την αντίστοιχη Πλατεία Συντάγματος, ντομάτες και μαρούλια). Όμως αν και έχει την βουβή συμπαράσταση μεγάλου μέρους του πληθυσμού, προς το παρόν παραμένει περιορισμένο σε κύκλους νέων και σε αυτό που θα ονομάζαμε κίνημα της αντι-παγκοσμιοποίησης. Μπορεί να μεγαλώσει αυτό το κίνημα και να δούμε έναν νέο Μάη του 68 που να συνδέσει νέους, εργαζόμενους, συνταξιούχους, κλπ; Ίδωμεν!».

-Γιατί η χώρα μας έφτασε σε αυτό το επίπεδο, που για πολλούς αποτελεί κατάντια; Ποιοι φταίνε; Αυτό το πολιτικό σύστημα με τους εκπροσώπους του έχει μέλλον;

«Φταίει η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας τόσο για τον τρόπο με τον οποίο επέλεξε να ζήσει όσο και για τους πολιτικούς αντιπρόσωπους της τους οποίους επέλεξε. Αν και δεν τα φάγαμε όλοι μαζί, πολλοί από τους συμπολίτες μας τα φάγαν μαζί. Οι περισσότεροι έλληνες ήταν υπέρ του μεγαλο-ιδεατικού φαγοποτιού των Ολυμπιακών Αγώνων που βύθισαν την οικονομία της χώρας. Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε επίσης πόσοι παίξαν στο χρηματιστήριο.

Κανείς όμως δεν είναι ένοχος από μόνος του, όπως κανείς δεν είναι και άμοιρος ευθυνών. Ζούμε εντός ενός καπιταλιστικού συστήματος, στο οποίο για να επιβιώσουμε και να χαίρουμε κοινωνικής αναγνώρισης απαιτείται να έχουμε χρήματα και να καταναλώνουμε. Οι συντάξεις μας επενδύονται σε ομόλογα και σε χρηματιστήρια στην άλλη άκρη της γης είτε μας αρέσει είτε όχι. Δεν μας δίνεται επιλογή. Είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι σε μία παγίδα, από την οποία πρέπει να απελευθερωθούμε».

-Εκτιμάτε πώς είναι αναγκαία μια αλλαγή ρότας και αν ναι προς ποια κατεύθυνση και με ποιο πρότυπο για τη χώρα μας;

«Πρέπει να ορίσουμε ένα νέο μοντέλο ευημερίας βασισμένο σε παλιές Ελληνικές αξίες όπως η απλότητα, η αυτάρκεια, η συντροφικότητα. Και πρέπει να δουλέψουμε ξανά «από κοινού», όπως ονομάζεται και η κίνηση για την από-ανάπτυξη στα Τρίκαλα. Δεν μπορούμε να περιμένουμε από το Κράτος να μας σώσει, η παρτίδα με το χρέος είναι χαμένη. Πρέπει να αυτό-οργανωθούμε και να αναδημιουργήσουμε υγιείς οικονομίες τοπικής κλίμακας».

-Μπορείτε να κάνετε μια αναφορά στον όρο απο-ανάπτυξη; Πόσο εφικτή είναι μια εναλλακτική κοινωνία και με ποιες προϋποθέσεις;

«Οι βασικές αρχές της από-ανάπτυξης είναι ότι:
1. Η διαρκής οικονομική ανάπτυξη είναι αδύνατη σε έναν πλανήτη με πεπερασμένα όρια και είναι η αιτία της κρίσης.
2. Η ιδεολογία της ανάπτυξης αποτελεί θεμέλιο του Δυτικού φαντασιακού και βάση του πολιτιστικού του αποικιοκρατισμού που οδηγεί στην εξαφάνιση εναλλακτικών αξιακών μοντέλων.
3. Μπορούμε να δημιουργήσουμε μια εναλλακτική κοινωνία η οποία να ζει καλύτερα με λιγότερα υλικά και περισσότερα κοινωνικά αγαθά. Μια κοινωνία που δεν θα είναι αναγκασμένη να μεγαλώνει διαρκώς μόνο και μόνο για να επιβιώνει. Μια κοινωνία όπου οι αξίες της απλότητας, της ισότητας, της συντροφικότητας και της επάρκειας θα αντικαταστήσουν τις ακόρεστες αξίες του πλουτισμού και της οικονομικής αποτελεσματικότητας.

Οι προϋποθέσεις είναι τόσο η δράση αυτό-οργάνωσης σε τοπικό επίπεδο, όσο και η πολιτική και κινηματική δράση σε εθνικό επίπεδο με αιτήματα για ριζικές θεσμικές αλλαγές».

-Ο “κόσμος” ξέρει τι τον κάνει ευτυχισμένο και τι όχι; Μπορείτε να σχολιάσετε το γνωμικό “τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία”;

«Τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία, αλλά σε μία καπιταλιστική κοινωνία φέρνουν την ασφάλεια και την κοινωνική αναγνώριση. Το πρόβλημα έγκειται στο πως μπορούμε να αλλάξουμε τις μορφές κοινωνικής οργάνωσης και τις σχέσεις παραγωγής, κατανάλωσης και ανταλλαγής, ώστε να δώσουμε στους ανθρώπους το «δικαίωμα στην απλότητα», το δικαίωμα να ζουν χωρίς να πρέπει να κυνηγούν όλο και περισσότερα χρήματα τα οποία δεν τους κάνουν ευτυχισμένους».

-Θεωρείτε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε έναν νέο, βίαιο και βάναυσο, αν όχι δικτατορικό καπιταλισμό; Ποια η άποψή σας;

«Οι οξυνόμενες κοινωνικές συγκρούσεις στην Ελλάδα, η παράλογη βία στους δρόμους, η αδυναμία του Κράτους να λύσει οποιαδήποτε από τα βασικά προβλήματα, δημιουργούν μια εικόνα χάους και ανομίας. Ιστορικά, τέτοιες καταστάσεις είναι πρόσφορο έδαφος για την ανάδυση απολυταρχικών καθεστώτων με εντολή να «βάλουν τάξη», και με την σύμφωνη γνώμη της πλειονότητας του πληθυσμού, που εθελοτυφλώντας πιστεύει ότι είναι δυνατή η επιστροφή σε μία προηγούμενη κατάσταση, η οποία έχει αναπιστρεπτί χαθεί. Βλέπω τέτοιες συνθήκες στην Ελλάδα και κρούω εδώ τον κώδωνα κινδύνου με ένα «δυστοπικό» σενάριο χρεωκοπίας, κατάρρευσης της αγοράς και της αξίας του χρήματος, κοινωνικών συγκρούσεων και ανάδυσης μιας δικτατορίας με προσωπείο τεχνοκρατικό. Αν και απίθανο, αυτό το σενάριο δεν μου φαντάζει τόσο απίθανο όσο λίγα χρόνια πριν, κυρίως όταν ακούω όλο και περισσότερο κόσμο να μιλάει για το χάος και την τάξη που «κάποιος» πρέπει να βάλει.

Ο φιλόσοφος Σλάβοι Ζίζεκ είπε ότι το μοντέλο της Κίνας, ο δικτατορικός καπιταλισμός, είναι το μέλλον μας. Τι κάνουμε για να το αποτρέψουμε αυτό; Αυτό είναι το ερώτημα το οποίο ο καθένας από εμάς οφείλει να απαντήσει».

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της Θεσσαλίας

Από http://www.tvxs.gr/news/

This is not a spanish revolution - This can be your revolution!

                                          http://www.spanishrevolution.es/sprev/

Democracia Real Ya! -Πραγματική Δημοκρατία τώρα!

Οι διαδηλωτές της Πουέρτα ντελ Σολ της Μαδρίτης δηλώνουν την αντίθεσή τους στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και την οικονομία της ανεργίας!


Είμαστε απλοί άνθρωποι. Είμαστε σαν κι εσάς: άνθρωποι που κάθε πρωί πηγαίνουν να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους. Είμαστε άνθρωποι που εργάζονται σκληρά κάθε ημέρα για να ζήσουν και να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον στους γύρω μας.

Κάποιοι από εμάς είναι προοδευτικοί, κάποιοι άλλοι συντηρητικοί. Μερικοί έχουν «πιστεύω», μερικοί δεν έχουν. Μερικοί έχουν συγκεκριμένη ιδεολογία, και άλλοι είναι απολίτικοι.  Ολοι μας όμως είμαστε ανήσυχοι και θυμωμένοι  από τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που βλέπουμε γύρω μας. Από τη διαφθορά των πολιτικών, των επιχειρηματιών, των τραπεζιτών... Από το ότι οι απλοί άνθρωποι αισθάνονται αβοήθητοι.

Αυτή η κατάσταση μας πληγώνει όλους καθημερινά.  Ομως αν ενωθούμε μπορούμε να την αλλάξουμε. Ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε το χτίσιμο μιας καλύτερης κοινωνίας.

Πιστεύουμε ότι:

-Προτεραιότητα για κάθε προηγμένη κοινωνία πρέπει να είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η ελευθερία της συμμετοχής στον πολιτισμό, την οικολογική βιωσιμότητα και την ανάπτυξη, την ευημερία και την ευτυχία των ανθρώπων.

-Υπάρχουν βασικά δικαιώματα που πρέπει να προστατεύονται στην κοινωνία μας: το δικαίωμα στη στέγαση, την απασχόληση, τον πολιτισμό, την υγεία, την εκπαίδευση, την πολιτική συμμετοχή, την ελεύθερη προσωπική ανάπτυξη, τα δικαιώματα του καταναλωτή, το δικαίωμα για μια υγειή και ευτυχισμένη ζωή.

-Με τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα η κυβέρνηση και το οικονομικό μας σύστημα αδυνατούν να αντιμετωπίσουν αυτές τις προτεραιότητες και αυτό αποτελεί πλέον εμπόδιο για την πρόοδο των ανθρώπων.

-Δημοκρατία σημαίνει κυβέρνηση του λαού (δήμος = λαός, κράτος = κυβέρνηση), και αυτό θα πρέπει να συμβαίνει. Αντίθετα, ξέρουμε όλοι ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν θέλει καν μας ακούσει. Το καθήκον τους θα έπρεπε να είναι να μεταφέρουν τη φωνή μας στα εθνικά και διεθνή θεσμικά όργανα, να διευκολύνουν την συμμετοχή των πολιτών μέσα από κανάλια άμεσης επικοινωνίας, να λειτουργούν προς όφελος της ευρύτερης κοινωνίας και όχι υπέρ των πλουσίων που ευημερούν εις βάρος μας, όχι ακολουθώντας πιστά μονάχα τις προσταγές των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων τα οποία έχουν επιβάλει τη δικτατορία και την κομματοκρατία.

-Η συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια των λίγων παράγει ανισότητα, προκαλεί εντάσεις, φέρνει αδικία, η οποία οδηγεί στη βία. Κι εμείς την απορρίπτουμε.Το απαρχαιωμένο οικονομικό μοντέλο παγιδεύει την ατμομηχανή της κοινωνίας μέσα σε ένα φαύλο κύκλο όπου οι λίγοι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι πολλοί βουλιάζουν στη φτώχεια τη μιζέρια. Και έτσι καταρρέουμε. Μοναδικός σκοπός του συστήματος είναι η συσσώρευση κεφαλαίων σε βάρος της αποτελεσματικότητας και της ευημερίας της κοινωνίας.

-Η σπατάλη πόρων οδηγεί στην καταστροφή του πλανήτη, δημιουργώντας ανεργία και οι καταναλωτές πολίτες αποτελούν μέρος του κέντρου βάρους σε ένα μηχάνημα σχεδιασμένο να εμπλουτίσει μια μειοψηφία που δεν ξέρει τις ανάγκες μας.

-Είμαστε ανώνυμοι αλλά χωρίς εμάς τίποτα δεν θα μπορούσε να υπάρξει, καθώς εμείς κινούμε τον κόσμο. Αν σαν κοινωνία μάθουμε να μην εμπιστευόμαστε αφηρημένες οικονομικές αποδόσεις που ποτέ δεν ωφελούν τους πολλούς, μπορούμε να εξαλείψουμε τις καταχρήσεις και τις ελλείψεις από τις οποίες σήμερα όλοι υποφέρουμε. Χρειάζεται μια ηθική επανάσταση... Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα σε μια αγορά…

Για όλα τα παραπάνω, είμαι εξοργισμένος.
Νομίζω ότι μπορώ να το αλλάξουμε.
Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Ξέρω ότι μαζί μπορούμε.
Παρέα με εμάς. Είναι δικαίωμά σας.


Από:http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=276864

Τι να κάνουμε;

Η κρίση δεν ξεκίνησε από την Ελλάδα και δεν οφείλεται στις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, όσο κι αν διατείνονται το αντίθετο πολλοί και διάφοροι, οι οποίοι, λες και περίμεναν την ευκαιρία για να κάνουν επίδειξη του πόσο σιχαίνονται και τη χώρα και τους εαυτούς τους. Πρόκειται για κρίση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, και το πρόβλημα ξεκίνησε από τις ΗΠΑ.

Οι δε ισχυρές χώρες δεν έχουν μικρότερο πρόβλημα, απλώς διαθέτουν μεγαλύτερη αντοχή στην όποια κρίση. Αν φταίει κάποιος, αυτός είναι η ασύδοτη ελεύθερη αγορά, και σε αντίθεση με το τι ισχυρίζονται οι υπερασπιστές της, δεν πρόκειται να αυτορρυθμιστεί. Χωρίς αλλαγή του καταναλωτικού μοντέλου δεν υπάρχει διέξοδος. Όσο εξακολουθούν όλα να πουλιούνται και να αγοράζονται, η κρίση θα βαθαίνει. Χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας και τρόπου ζωής.

Χρειάζεται αποκαθήλωση του χρήματος, που χρόνια τώρα το προσκυνάμε και το αντιμετωπίζουμε ως υπέρτατη αξία. Η απαξίωση σχεδόν κάθε ελληνικού πράγματος, είτε μιλάμε για τα πανεπιστήμια είτε για το συλλογικό μας εαυτό, δυσχεραίνει την κατάσταση. Ας πιπιλάνε τα μίντια τη καραμέλα τους κι ας υφαίνουν σαν αράχνες τον ιστό της εικονικής πραγματικότητας που βολεύει τα οικονομικά συμφέροντα.

Οι παθογένειές μας όχι μόνο δεν θα ξεπεραστούν αλλά επιπλέον θα οξυνθούν με το βυθιζόμαστε στην ύφεση. Η πνευματικοί άνθρωποι οφείλουν να αναδείξουν τις ντόπιες ιδιαιτερότητες και αρετές που τείνουν να εξαφανιστούν μές στον πολτό της παγκοσμιοποίησης. Αργά ή γρήγορα θα ξαναμάθουμε, πάνω στο πετσί μας, ότι ο δρόμος για το παγκόσμιο ξεκινάει αναπόφευκτα από το τοπικό.

Από το http://tvxs.gr/news  Οι αιτίες που μας έφεραν ως εδώ και κυρίως «τι πρέπει να κάνουμε;» είναι το αντικείμενο έρευνας της Κρυσταλίας Πατούλη - ερωτήματα στα οποία δίνουν τη δική τους απάντηση γνωστές προσωπικότητες της τέχνης, των επιστημών και των γραμμάτων. Σήμερα, δημοσιεύουμε τις απαντήσεις του συγγραφέα Βαγγέλη Ραπτόπουλου.