Σκέψου οτι εξαρτώμαι καίρια απ’ την Κοινότητα (στηρίζομαι στην αλληλεγγύη της, καθρεφτίζομαι στα μάτια-της για να υπάρξω), αλλ’ ωστόσο την ανταγωνίζομαι – αφού τα αγαθά δέν επαρκούν «για όλους και ακόπως». Αυτή λοιπόν η καραμπινάτη αντίθεση είναι θέμα Ηθοπολιτικό – κι επομένως, πώς μπορούν να μιλάνε για «καθαρώς οικονομικά» φαινόμενα;
Και πώς οι «οικονομικές»-μας επιλογές της τελευταίας 30-ετίας ήσαν αθώες απέναντι στα παιδιά και στα εγγόνια-μας (τους σημερινούς ανέργους)…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου