Shine, shine...

Και το άλλο, Δήμητρα είτε Παναγία, ήτανε η Μητέρα Γη, ήταν η μητέρα επαρχία...

...Ένα ρίγος που έκαμεν ολόκληρο το είναι μου σαν ένα μάτι, που σ’ εκείνο που είδε πια δεν γνώριζε δυό άτομα, το φοιτητή και τη μητέρα του, αλλά δυό σύμβολα, δυό σύμβολα αντίξοα και τεράστια:

Το ένα που συγκέντρωνε μεμιάς στη σκέψη μου όλα απόλυτα τα σφάλματα, όλο τον ανήκουστο εκτροχιασμό που γενικά η μόρφωση του διανοούμενου Νεοέλληνα επήρε για αλλεπάλληλες, κατόπι απ΄την απελευθέρωσή μας απ΄τον Τούρκο, γενεές -και που κατάληξαν για χρόνια και για χρόνια να δημιουργήσουν απ΄αυτόν, τον μεικτό και νόθο εκείνο τύπο που δεν ήτανε...

Και το άλλο, Δήμητρα είτε Παναγία, ήτανε η Μητέρα Γη, ήταν η μητέρα επαρχία, ήταν όλη η ύπαιθρος, όλη η μητέρα Ελλάδα, οπού ο διαλεχτός της γιος, ο “διανοούμενος” -ο “διαβασμένος” της, καθώς θα τον έλεγεν εκείνη με κρυφό καμάρι-, τραβηγμένος από ένα ανούσιο συγκεντρωτισμό, που αντιπροσώπευε για αυτόν η Αθήνα, η Βουλή της, οι εφημερίδες, τα θέατρά της κι όλα τ΄άλλα, με μια κίνηση την έσπρωχνε μακρά του, για να βλέπει, βουτηγμένη πάντα μέσα στο ιερό της πένθος, να περνά ολοένα εμπρός απ΄τα κατάθλιβα θεϊκά της μάτια το “άδειο διάβα του καιρού”.

Άγγελος Σικελιανός,

Πεζός Λόγος - Β' - Δελφικά (1921-1951)", των εκδόσεων "Ίκαρος"

Λίγα λόγια στα μέλη της Βαλκανικής Συνδιάσκεψης

Κύριοι,

Νιώθω μίαν εξαιρετική συγκίνηση τη στιγμή τούτη, που σαν ταπεινός ερμηνευτής του Πνεύματος της Δωρικής Ειρήνης κι Ευρυθμίας που κατοικεί τον υψηλό Δελφικό τόπο, μπορώ να Σάς ευχηθώ το καλώς ορίσατε στον ίδιο στίβο, που από τόσους αιώνες το Πνεύμα εκείνο έζησε και άθλησε.

Ύστερ’ απ’ το Έργο που αρχίσατε εκεί - κάτου - Έργο που είναι κιόλας από μόνο του μια στερεή μαρτυρία για την Καθολική Διανόηση που αρχίζει να χαράζει απάνω από το ματωμένον ορίζοντα των χτεσινών ημερών, μετά την εμπράγματη λατρεία που τίμια κι ολόψυχα του αποδώσατε πριν λίγο, το προσκύνημα στους ιερούς αυτούς βράχους δεν προορίζεται βέβαια να Σάς ξαλαφρώσει από τις φροντίδες που βαραίνουν απάνω Σας, αλλά να Σάς παρακινήσει να τις σφραγίσετε ανάμεσό Σας, με τη δύναμη ενός Όρκου που Σάς έρχεται έτοιμος από τα βάθη των αιώνων και που σήμερα καλείστε να τον θεμελιώσετε και να πλατύνετε τη σημασία του μέσα στο αίσθημα της σύγχρονης Ανθρωπότητας. «Ορκιζόμαστε», έλεγε περίπου ο αρχαίος επίσης Όρκος, «να μη γκρεμίσουμε ποτέ τις Αμφικτιονικές πόλεις. Ορκιζόμαστε να μη μεταγυρίσουμε ποτέ το ρεύμα των πηγών που χρειάζονται. Αν ποτέ κανένας δυνατός ή άθεος τολμήσει και το επιχειρήσει, ορκιζόμαστε να μεταχειριστούμε, ενάντια του και ενάντια στους συνένοχους του, τα πόδια, τα χέρια, τη φωνή μας, όλες μας τις δυνάμεις».

Ίσως θα να πουν πως αυτός ο Όρκος είναι περισσότερο πολεμικός παρά ειρηνικός. Δεν είναι βέβαια αισθηματικός, ούτε θεμελιωμένος απάνου σε λόγια. Είναι ο Όρκος του Ανδρισμού, της Αξιοπρέπειας και της Φιλίας του ανθρώπου, αντίκρυ στην Αλαζονεία και στο Χάος, και γι αυτό είναι κι ο μόνος ειρηνικός Όρκος που δύναται να πραγματωθεί στον κόσμο μας.

Εστοχαστήκατε, χωρίς αμφιβολία, να βάλετε τα Θεμέλια του μεγάλου Έργου που αναλάβατε, με το ίδιο πνεύμα μιας τέτοιας ρεαλιστικής, ηθικής σύγχρονα και υλικής ισορροπίας. Από μακριά παρακολούθησα τα συνέδρια Σας στην Αθήνα, και με χαρά μου διαπίστωσα, όπως κι όλοι, πως το συνδετικό που μεταχειριστήκατε, για να στερεώστε το αγκωνάρι του Οικοδομήματος οπού σχεδιάσατε, είν’ η ίδια η κοινωνική δύναμη, η κολοσσιαία εκείνη δύναμη, η σχεδόν άγνωστη κι ακατανόητη ως τα τώρα, και που τόσον καιρό εμοιραζόντανε και σκόρπιζε από την καιροσκοπική πολιτική των δυνατών και τον τυφλό τοπικισμό των άλλων. Έχετε λοιπόν συλλάβει, χωρίς αμφιβολία, την βάση του θαυμάσια, σύμφωνα με τις προφανείς απαιτήσεις της ιστορικής στιγμής που ζούμε, και σύμφωνα με τις λανθάνουσες προαιώνιες απαιτήσεις όλων των λαών. Αλλά δεν αμφιβάλλω καθόλου, πως για να Σάς ενθαρρύνει να εξακολουθήστε τον τεράστιον Άθλο, έχετε μπροστά στα μάτια Σας ακέρια την εικόνα του Οικοδομήματος.

Και είναι, νομίζω, εδώ ο κατάλληλος τόπος να μιλήσω γι’ αυτό εδώ στο αστραφτερό τούτο φως μιας απ’ τις ψηλότερες κορφές της παγκόσμιας Ιστορίας. Γιατί εδώ, στο χώρο αυτό και στην ατμόσφαιρα όπου οι αγνές προθέσεις μεταμορφώνονται στη συνείδηση μας σε αυστηρές επιταγές, μπορείτε ν’ αντικρίσετε τόσο την αναγκαιότητα της μεγάλης ισορροπημένης βάσης στον αγώνα Σας, όσο και την απόλυτην αναγκαιότητα του αετώματος που πρόκειται να το στεφανώσει.

Κι ας μην ξεχνούμε πως το αέτωμα τούτο είναι το μεγάλο χρυσό όνειρο που έθρεψαν στα βάθη της ψυχής τους όλη η πρωτοπορία των αρχηγών της ανθρωπότητας, και ιδιαίτερα το μεγάλο όνειρο του ίδιου του Δελφικού αυτού κέντρου, τ’ όνειρο ενός πολιτισμού ολοκληρωτικού που θα συσσωμάτωνε Ανατολή και Δύση - και που ο πυρήνας του, ιστορικά, γεωγραφικά και πολιτικά, ανήκει σήμερα χωρίς καμίαν αμφιβολία και πρωτ’ απ’ όλα σε μια Συνομοσπονδία των Βαλκανίων και της Τουρκίας. Ομοσπονδία στέρεη και διαρκή, που θα μάς επιτρέψει να υψώσουμε τέλος το μεγαλόπρεπο γεφύρι πάνω από τις αποστάσεις που χωρίζουν, από τόσους αιώνες κι από μια πολιτική τυφλή, δυο κόσμους αδερφούς, καμωμένους για να συνεργαστούν προς την ίδια κατεύθυνση, για να εξυψώσουν τον παγκόσμιο πολιτισμό.

Αυτό είναι, με δυο λόγια, το ολοκληρωμένο σχέδιο του οικοδομήματος που μόλις τώρα αρχίσατε.

Κι ορισμένως δεν είναι τύχη, ούτε σύμπτωση επεισοδιακή, πως έρχεστε σήμερα να σφραγίσετε το σχέδιο τούτο κάτω από την προστασία της Δελφικής Ιδέας. Γιατί η πηγή της Ιδέας αυτής, τόσο ψηλά βαλμένη στα βάθη των αιώνων και στην κλίμακα των ανθρώπινων αισθημάτων, θα σας επιτρέψει ν’ ανεβείτε σε ύψη αισθηματικά αλλ' εμπράγματα, που δεν θα μπορεί κανείς να φτάσει με κανένα άλλο τρόπο, και που όσο θα Σάς στερεώνει στο πιο σταθερό έδαφος της πραγματικότητας, τόσο θα Σάς αποτραβάει από τον απλοϊκό οικονομικό υλισμό, για να Σας μπάσει στην ατμόσφαιρα της δημιουργικής βούλησης και να Σάς κάμει πνευματικά αλληλέγγυους μ' ολόκληρη την Ιστορία.

Καλώς ορίσατε, λοιπόν, ακόμα μια φορά, στον ιερό τούτο Στίβο.

Κι ως θα συσκέφτεστε, τώρα σε λίγο, για τα μέσα πως να στηρίξετε τον αγώνα Σας, κρατήστε την Αχτιδοβόλα Ιδέα στην ψυχή Σας.

Και καθώς φεύγοντας από δω θα παίρνετε το μέγα πρώτο σπόρο, πάρτε ακόμα και την Ιδέα αυτή μαζί Σας, για να Σάς βοηθήσει και να μας βοηθήσει, και για να δημιουργήσουμε για όλους τέλος, αποπάνω απ’ όλα τα Έθνη, το Ένα Έθνος, κι αποπάνω απ' όλες τις πατρίδες, την Πατρίδα!

Άγγελος Σικελιανός,
Πεζός Λόγος - Β' - Δελφικά (1921-1951)", των εκδόσεων "Ίκαρος"

http://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=51&t=125945

John Holloway: Είμαστε Όλοι Έλληνες

Η Ελλάδα μας δείχνει πώς να διαμαρτυρηθούμε ενάντια σ’ ένα αποτυχημένο σύστημα

δημοσιεύτηκε στη Guardian, στις 17/2/2012

Μετάφραση: Γιώργος Μαριάς

Η οργή που εκδηλώθηκε στις ελληνικές πόλεις ενάντια στα μέτρα λιτότητας εμπνέει όλους όσους υποφέρουν προς όφελος των τραπεζών και των πλουσίων.

Δε μου αρέσει η βία. Δεν πιστεύω ότι μπορούν να κερδηθούν πολλά καίγοντας τράπεζες και σπάζοντας παράθυρα. Κι όμως νιώθω ένα κύμα ευχαρίστησης, όταν βλέπω τις αντιδράσεις στην Αθήνα και τις άλλες πόλεις της Ελλάδας απέναντι στη ψήφιση των μέτρων, που επιβλήθηκαν από την Ε.Ε., από το ελληνικό κοινοβούλιο. Ακόμα παραπέρα: αν δεν υπήρχε αυτή η έκρηξη οργής, θα είχα βυθιστεί σε μια θάλασσα κατάθλιψης.

Η χαρά μου οφείλεται στο γεγονός πως βλέπω τα ποδοπατημένα σκουλήκια να γυρίζουν και να βρυχώνται. Η χαρά να βλέπω αυτά τα μάγουλα που έχουν χτυπηθεί χιλιάδες φορές να ανταποδίδουν το χτύπημα. Πώς μπορούμε να ζητήσουμε από ανθρώπους να δεχτούν πειθήνια την τρομακτική μείωση του βιοτικού επιπέδου που τα μέτρα λιτότητας συνεπάγονται; Θέλουμε απλώς να συμφωνήσουν ότι το τεράστιο δημιουργικό δυναμικό από τόσους πολλούς νέους ανθρώπους θα πρέπει να εγκαταλειφθεί, τα ταλέντα τους να παγιδευτούν σε μια ζωή μακροχρόνιας ανεργίας; Κι όλα αυτά, απλώς για να διατηρηθεί ένα καπιταλιστικό σύστημα που εδώ και καιρό έχει περάσει η ημερομηνία λήξης του, και που πλέον δεν προσφέρει στον κόσμο τίποτα εκτός από καταστροφή. Για τους Έλληνες, η πειθήνια αποδοχή των μέτρων θα σήμαινε να πολλαπλασιάσουν την ύφεση με κατάθλιψη, την ύφεση ενός αποτυχημένου συστήματος σε συνδυασμό με την κατάθλιψη της χαμένης αξιοπρέπειας.

Η βιαιότητα της αντίδρασης στην Ελλάδα είναι μια κραυγή που απλώνεται σε όλο τον κόσμο. Πόσο καιρό ακόμα θα καθόμαστε και θα βλέπουμε τον κόσμο να ξεσκίζεται από αυτούς τους βάρβαρους, τους πλούσιους, τις τράπεζες; Πόσο καιρό θα καθόμαστε και θα παρακολουθούμε τις ανισότητες να αυξάνονται, το σύστημα υγείας να απορρυθμίζεται, την εκπαίδευση να υποβαθμίζεται σε άκριτη ανοησία, τα παγκόσμια αποθέματα νερού να ιδιωτικοποιούνται, τις κοινότητες να αφανίζονται και τη γη να ξεσκίζεται για τα κέρδη μεταλλευτικών εταιριών;

Η επίθεση, που είναι έντονη στην Ελλάδα, λαμβάνει χώρα σε όλο τον κόσμο. Παντού το χρήμα υποβάλλει την ανθρώπινη και μη ανθρώπινη ζωή στη λογική του, στη λογική του κέρδους. Αυτό δεν είναι κάτι καινούριο, αλλά η ένταση και το εύρος της επίθεσης είναι καινούρια, καθώς καινούρια είναι επίσης, η γενική επίγνωση ότι η τρέχουσα δυναμική είναι μια δυναμική θανάτου, που είναι πιθανό να οδηγεί όλους μας προς τον αφανισμό της ανθρώπινης ζωής στον πλανήτη. Όταν οι πολυμαθείς σχολιαστές εξηγούν τις λεπτομέρειες των τελευταίων διαπραγματεύσεων μεταξύ των κυβερνήσεων για το μέλλον της ευρωζώνης, ξεχνούν να αναφέρουν ότι το αντικείμενο της φαιδρής διαπραγμάτευσης είναι το μέλλον της ανθρωπότητας.

Είμαστε όλοι Έλληνες. Είμαστε όλοι υποκείμενα που η υποκειμενικότητά τους απλά ισοπεδώνεται από τον οδοστρωτήρα μιας ιστορίας που αποφασίζεται από την κίνηση των χρηματαγορών. Ή έτσι φαίνεται κι έτσι θέλουν να είναι. Εκατομμύρια Ιταλοί διαδήλωσαν ξανά και ξανά εναντίον του Silvio Berlousconi αλλά ήταν οι αγορές που τον έριξαν. Το ίδιο και στην Ελλάδα: από διαδήλωση σε διαδήλωση ενάντια στον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά τελικά ήταν οι αγορές που τον απέρριψαν. Και στις δύο περιπτώσεις, πιστοί και δοκιμασμένοι υπηρέτες του χρήματος διορίστηκαν για να αντικαταστήσουν τους έκπτωτους πολιτικούς, χωρίς καν το πρόσχημα της λαϊκής ετυμηγορίας. Αυτό δεν είναι ιστορία που γράφεται από τους πλούσιους και τους ισχυρούς, παρόλο που σίγουρα αυτοί ωφελούνται: είναι ιστορία που γράφεται από μια δυναμική που κανείς δεν ελέγχει, μια δυναμική που καταστρέφει τον κόσμο, αν την αφήσουμε.

Οι φλόγες στην Αθήνα είναι φλόγες οργής, κι εμείς αγαλλιάζουμε μαζί τους. Όμως, η οργή είναι επικίνδυνη. Αν προσωποποιηθεί ή στραφεί απέναντι σε συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων (πχ τους Γερμανούς), μπορεί πολύ εύκολα να γίνει αμιγώς καταστρεπτική. Δεν είναι τυχαίο που ο πρώτος που παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για το τελευταίο πακέτο μέτρων λιτότητας στην Ελλάδα ήταν ο αρχηγός του ακροδεξιού κόμματος, του ΛΑΟΣ. Η οργή μπορεί εύκολα να γίνει εθνικιστική, ακόμα και φασιστική οργή: η οργή που δεν κάνει τίποτα για να βελτιώσει τον κόσμο. Είναι λοιπόν σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε ότι η οργή μας δεν είναι οργή απέναντι στους Γερμανούς, ούτε καν απέναντι στην Angela Merkel ή στον David Cameron ή στον Nicolas Sarcozy. Αυτοί οι πολιτικοί είναι απλά αλαζονικά και θλιβερά σύμβολα του πραγματικού αντικειμένου της οργής μας- της κυριαρχίας του χρήματος, της καθυπόταξης όλης της ζωής στη λογική του κέρδους.

Αγάπη και οργή, οργή και αγάπη. Η αγάπη είναι ένα σημαντικό μοτίβο στους αγώνες που έχουν επαναπροσδιορίσει το νόημα της πολιτικής τον τελευταίο χρόνο, ένα συνεχές μοτίβο των κινημάτων Occupy, ένα βαθύ συναίσθημα ακόμα και στην καρδιά των πιο βίαιων ταραχών σε πολλά μέρη του κόσμου. Όμως η αγάπη βαδίζει χέρι χέρι με την οργή, την οργή του “πώς τολμάνε να κλέβουν τις ζωές μας, πώς τολμάνε να μας συμπεριφέρονται ως αντικείμενα”. Η οργή ενός διαφορετικού κόσμου που προσπαθεί να εισβάλλει μέσα από την αισχρότητα του κόσμου που μας περιβάλλει.

Αυτή η ανάδυση ενός διαφορετικού κόσμου δεν είναι απλά ζήτημα οργής, παρόλο που η οργή είναι μέρος του. Συμπεριλαμβάνει αναγκαστικά την υπομονετική οικοδόμηση ενός διαφορετικού τρόπου να κάνουμε πράγματα, τη δημιουργία διαφορετικών μορφών κοινωνικής συνοχής και αμοιβαίας υποστήριξης. Πίσω από το θέαμα των φλεγόμενων τραπεζών στην Ελλάδα υπάρχει μια βαθύτερη διαδικασία, ένα πιο ήσυχο κίνημα ανθρώπων που αρνούνται να πληρώσουν εισιτήριο για μετακινήσεις, λογαριασμούς ρεύματος, διόδια, δάνεια: ένα κίνημα, γεννημένο από αναγκαιότητα και φρόνημα, ανθρώπων που οργανώνουν αλλιώς τις ζωές τους, δημιουργώντας κοινότητες αμοιβαίας υποστήριξης και δίκτυα σίτισης, καταλαμβάνουν άδεια σπίτια και γη, δημιουργούν κοινά πάρκα, επιστρέφουν στην ύπαιθρο, γυρνάνε την πλάτη τους στους πολιτικούς (που φοβούνται να εμφανιστούν στον δρόμο) και δημιουργούν αμεσοδημοκρατικά μορφώματα για τη λήψη συλλογικών αποφάσεων. Ίσως ακόμα ανεπαρκή , ακόμα πειραματικά, αλλά ζωτικής σημασίας. Πίσω από τις θεαματικές φωτιές, είναι αυτή η αναζήτηση και η δημιουργία ενός διαφορετικού τρόπου ζωής που θα καθορίσει το μέλλον της Ελλάδας και του κόσμου.

http://ilesxi.wordpress.com/2012/02/17/john-holloway-

Ένας Έλληνας στην καρδιά

-Κύριε Γκλιγκόροφ, είστε γνωστός αγωνιστής της ελευθερίας και της δημοκρατίας και υπερασπιστής των δικαιωμάτων των Ελλήνων στα Σκόπια ( FYROM), όπου ζείτε. Ποια είναι η καταγωγή και ποια η εθνικότητά σας;


- Σας ευχαριστώ που μου παρέχετε ένα βήμα για συνέντευξη. Πρωταρχικά ο αγώνας μου στηρίζεται στην καθολική ισχύ της αλήθειας που πολλοί άνθρωποι φαίνεται να αγνοούν  στην κοινή μας καμπή της ιστορίας. Παρότι δε θα χαρακτήριζα τη δράση μου ηρωική με την αυστηρή έννοια του όρου, συμβάλλει στη μεγαλύτερη δυνατή κατανόηση της γεωπολιτικής και εθνοψυχολογικής –πολιτιστικής εικόνας. Και στις δύο περιπτώσεις η προσέγγιση τείνει να είναι ταυτόχρονα ιστορική –ακαδημαϊκή και ρεαλιστική –ακτιβιστική.


Όσον αφορά την καταγωγή μου, είμαι από την πλευρά του πατέρα μου Σέρβος και ταυτόχρονα Σλάβος από το Βόρειο FYROM, όπου βρίσκονται οι πιο βαθιές μου ρίζες. Από την πλευρά της μητέρας μου κατάγομαι από τη βορειοδυτική Ελλάδα, επομένως είμαι εν μέρει Έλληνας. Αλλά η Ελλάδα, τα ιδανικά της κλασσικής αρχαιότητας, η έννοια του φιλότιμου και η αγάπη  της ελευθερίας, αυτά είναι που με κάνουν να είμαι , όπως –πιστεύω- συμβαίνει με πολλούς ανθρώπους ανεξαρτήτως εθνικότητας. Η Ελλάδα ήταν και είναι φάρος των Ιδεών!


-Είστε ο ιδρυτής του Σλαβικού Φιλελληνικού Δικτύου, που ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τους στόχους του Δικτύου και για τη δραστηριότητά του αυτή;


-Το Σλαβικό Φιλελληνικό Δίκτυο, που τώρα έχει απαγορευτεί, ήταν μια μικρή ομάδα φοιτητών που άρχισε να στρέφεται στον ακτιβισμό, βασισμένη στην εφαρμογή της λεγόμενης «αμετάβλητης ιστορίας», αγνής από κάθε πολιτική επέμβαση. Με το να μην είμαστε πολιτικά ορθοί μέχρι και να είμαστε απεχθείς  με όρους σύγκρουσης  με το εμφανιζόμενο αλλόκοτο Ψευδομακεδονικό ιδεολόγημα ως δόγμα του FYROM αποτύχαμε στις προσπάθειές μας, επιτυγχάνοντας μερικώς να δημιουργήσουμε μια μικρότερη ομάδα με σχετική ακτιβιστική σκέψη και παντού σήμερα να μπορεί κανείς να δει σποραδικά αναμφισβήτητα ίχνη της επίδρασής μας.


Επαναλαμβάνω: H oμάδα διαλύθηκε στους ταραγμένους καιρούς, αλλά πρέπει να ανακαλούμε με ελπίδα και ζήλο το μύθο του φοίνικα.


-Ποιες άλλες μορφές έχει ο αγώνας σας εναντίον της κυβερνητικής προπαγάνδας των Σκοπίων;


-Για την ώρα είναι ατομικός και έχει τη μορφή θεωρητικής μελέτης και ανάλυσης, επαγρύπνησης και πληροφόρησης. Ο σκοπός είναι να μοιραστούμε με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, με τις αρχές της υγιούς αμοιβαίας συνεργασίας, ένα εύρωστο και χωρίς ρωγμές κορμό θεωρητικού υλικού για ιστορική ανάλυση. Αυτές οι σχέσεις βοηθούν την επικοινωνία στη Νότια Βαλκανική και την κυκλοφορία της γνώσης που σε κάποια μελλοντική εποχή θα στεφθεί με επιτυχία από τη δράση των λίγων και αποτελεσματικών. Η κατάλυση του Ψευδομακεδονισμού είναι βασική προϋπόθεση για να εγκαθιδρυθεί ριζικά νέος τρόπος να συνεργαστούμε και να πετάξουμε τον ψευδοπατριωτισμό του Γκρούεφσκι στη χωματερή της ιστορίας! Και την κοινωνική παθολογία επίσης…


-Ως ιστορικός ερευνητής ποια γνώμη έχετε τελικά για το ζήτημα του ονόματος του FYROM;


-Η άποψή μου είναι ότι η καινούρια Δημοκρατία δε θα έπρεπε να περιέχει το όνομα Μακεδονία, το οποίο θα εμφανίζεται ως φορέας εθνικού προσδιορισμού για περίπου 65-75% Βούλγαρους, 6-8% Έλληνες και συγγενικούς Ελληνο-Βλάχους, περ.7-15% Σέρβους και μερικές άλλες μικρότερες ορθόδοξες ομάδες, που είναι επιφανειακά «εκμακεδονισμένες». Λόγω και ενός 27% Αλβανών σ΄ αυτή τη χώρα και περίπου 10% άλλων έχω επινοήσει τον όρο «POVARDARJE”,δηλ. χώρα του Βαρδάρη, περιοχή μέσα και γύρω από τον ποταμό Βαρδάρη, που είναι από κάθε άποψη κατάλληλος για τη χώρα. Όσον αφορά τους Σλάβους η πολιτιστική επανάκτηση των αρχαϊκών όρων «Σέρβοι» και «Βούλγαροι» με νομικά και άλλα μέτρα θα περιορίσει τον αριθμό των Ψευδομακεδόνων σε θυλάκια φανατικών που θα απομένουν διάσπαρτα εδώ κι εκεί. Αυτό είναι ένα ιδιαίτερα περίπλοκο έργο που πρέπει να γίνει από ιστοριογραφική σκοπιά στην εθνολογία και επίσης ελέγχοντας τις παροδικές πραγματικότητες. Οι Βούλγαροι στο FYROM πρέπει να θεωρηθούν ως μια ομάδα που αργά αλλά σίγουρα θα αναδομήσει τις ρίζες της, οι οποίες αλλοιώθηκαν από το Γιουγκοσλαβικό κομμουνισμό.


-Ποια υπήρξε η επιρροή των προσπαθειών σας στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες;


-Κυρίως υποστηρικτική, αν και αρχικά όχι χωρίς σκεπτικισμό. Αλλά αργότερα εμφανίστηκε ένα δίκτυο ανταλλαγής πληροφοριών που ενισχύθηκε από ποικίλα είδη εργασιών πλήθους ανθρώπων κάθε κατηγορίας. Το ελληνικό κράτος θα πρέπει να γνωρίζει-και το ανακάλυψε από το παράδειγμά μου-ότι κάτω από την επίφαση του Ψευδομακεδονισμού υπάρχουν άνθρωποι που διατηρούν με πίστη την αρχαϊκή τους ταυτότητα, διατρανώνοντας την αλήθεια που σίγουρα κανείς δεν μπορεί να ανασκευάσει.


- Οι αγώνες σας ως ακτιβιστή και οι φιλελληνικές σας θέσεις προκάλεσαν τη βίαιη αντίδραση του Ψευδομακεδονικού κράτους. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τις διώξεις που έχετε υποστεί;


-Είναι επιβεβλημένο να αποφεύγω να εκθέτω τις διάφορες  δικαστικές διαδικασίες, κυρίως των γεγονότων του 2009. Στο διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε πολλές πληροφορίες για τα κυριότερα γεγονότα και τις ημερομηνίες. Έτσι, όλοι όσοι ενδιαφέρονται θα δουν το σταλινισμό και τον ανελεύθερο χαρακτήρα του καθεστώτος του VMRO (πρόκειται για το κόμμα του Γκρούεφσκυ), παίρνοντας παράδειγμα από αυτά τα γεγονότα που τον αποδεικνύουν με τον πιο τεκμηριωμένο τρόπο.


 -Ποια ήταν η επίσημη αντίδραση της Ελλάδας στις διώξεις  και τις φυλακίσεις σας; Σας υποστήριξαν κάποιοι ελληνικοί φορείς;


-Πολλοί Έλληνες ως άτομα , άνθρωποι με τους οποίους είχα επαφή από παλιότερα και άνθρωποι που μου εμφανίστηκαν τότε, μου συμπαραστάθηκαν και με βοήθησαν σ΄ εκείνες τις ώρες. Σε αυτό το σημείο τους εκφράζω για άλλη μια φορά την ευγνωμοσύνη μου , γιατί αναχαίτισαν την αναβίωση μιας εξαιρετικά φαύλης μεθόδου επίθεσης που επιβάλλει τη σιωπή στους ανθρώπους.


-Πιστεύετε ότι βρίσκεστε ακόμη σε κίνδυνο; Ποια είναι τα σημερινά σας προβλήματα στη χώρα σας;


 -Ο κίνδυνος υπάρχει και θα γίνεται όλο και μεγαλύτερος. Αλλά δε θα συνθηκολογήσω τώρα που έχω κατανοήσει το κορυφαίο πρόβλημα που εμποδίζει την κοινωνική ανάπτυξη και –πραγματικά-απειλεί την ειρήνη στα Βαλκάνια! Όντας σε εξαιρετική θέση ως προς την ποιότητα των πηγών πληροφόρησης, δουλεύω σε συνεργασία με διάφορες αντιπολιτευτικές ομάδες στο FYROM.


 -Με ποιους τρόπους νομίζετε ότι θα μπορούσε να σας βοηθήσει η Ελλάδα να συνεχίσετε τη ζωή και τη μάχη σας;


 -Μόνο με μια πνευματική υποστήριξη που θα προσφέρεται με διαφάνεια και δραστικότητα σχετικά με την ανταλλαγή πληροφοριών και με συνακόλουθες. μορφές ακτιβισμού που θα έχουν ορθούς στόχους.


 -Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;


 -Οι θεοί γελούν όταν οι θνητοί κάνουν σχέδια.


 -Μιλήστε μας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Σέρβοι στα Σκόπια.


 -Πρωταρχικά, υπάρχει μια πιθανότητα αφομοίωσης από συγγενικούς αλλά διαφορετικούς  βασικούς πληθυσμούς  στο FYROM που μερικές φορές έχουν  μια εντελώς άλλη νοοτροπία. Και πρακτικά αυτοί οι πληθυσμοί, που περισσότερο απαντώνται στα ανατολικά και κάποια κεντρικά τμήματα της χώρας, αποτελούνται από Βουλγάρους, που είναι ελαφρώς αλλαγμένοι. Ο Σερβικός παράγοντας και στο FYROM και στη Σερβία και σε άλλες χώρες, όπως και στη σερβική διασπορά (που προέρχεται κυρίως από μετανάστες από FYROM) θα πρέπει  να αποκαταστήσει την κληρονομιά του και να ξεκαθαρίσει τα όρια της διαφορετικότητάς του. Πάνω σε αυτά τα μελλοντικά θεμέλια η Σερβική κοινότητα στο FYROM μπορεί να αρχίσει να οικοδομεί ισχυρότερα μέσα διατήρησης της αυθεντικής της ταυτότητας, για την οποία δεν υπάρχει φόβος να οδηγηθεί σε αφομοίωση από την τεχνητή ψευδομακεδονική κοινότητα.


-Ποιο είναι το όραμά σας για τις Σλαβο-Ελληνικές σχέσεις;


-Υπάρχουν επί 1500 χρόνια και βασίζονται σε πολλές κοινές αξίες , μερικές από τις οποίες είναι κυρίως ελληνικές, που απορροφήθηκαν πρωταρχικά αλλά όχι αποκλειστικά με τις Βυζαντινο-Σλαβικές επαφές. Υπάρχουν πολλές σύγχρονες πιθανότητες συνεργασίας και οι Σλάβοι του FYROM (των οποίων η ιδεολογία ισχυρίζεται ότι δεν είναι Σλάβοι) δε θα έπρεπε να θεωρούνται ως τυπικοί, ότι π.χ. έχουν ένα τρόπο σκέψης που είναι κοινός για όλα τα Σλαβικά έθνη.


 -Κύριε Γκλιγκόροφ, κατά τη γνώμη μας είστε ένας σύγχρονος ήρωας, αν και είστε πολύ νέος άνθρωπος. Τι θα συμβουλεύατε τους  Έλληνες  και ιδιαίτερα τους νέους Έλληνες;


-Να συνεχίσουν σθεναρά να προχωρούν μέσα στη γεωπολιτική σύγχυση του εικοστού πρώτου αιώνα, έχοντας στο νου τις αρετές του ελληνισμού. Με τις αξίες που υποστηρίχθηκαν από το Σωκράτη, με την πατριωτική επαγρύπνηση του Λεωνίδα, με την αίσθηση της πολιτιστικής αποστολής του Αλέξανδρου και με υψηλό φρόνημα  απέναντι στις δυνάμεις του απρόσωπου, ουτοπικού κοσμοπολιτισμού, για να κατακτήσουν την ελευθερία μόνοι τους και για τους εαυτούς τους και για τις επόμενες γενιές.


http://kentripotideas.blogspot.com/2011/09/blog-post_3289.html#more

Ρήγα Λαέ

9 Δεκέμβρη 1944
Πωλ Ελυάρ


Peuple grec peuple roi peuple désespéré / Τu n’as plus rien à perdre que la liberté / Ton amour de la liberté de la justice / Et l’infini respect que tu as de toi-même

Peuple roi tu n’es pas menacé de mourir / Tu es semblable à ton amour tu es candide / Et ton corps et ton coeur ont faim d’éternité / Peuple roi tu as cru que le pain t’était dû

Et que l’on te donnait honnêtement des armes / Pour sauver ton honneur et rétablir ta loi / Peuple désespéré ne te fie qu’à tes armes / On t’en a fait la charité fais-en l’espoir

Oppose cet espoir à la lumière noire / A la mort sans pardon qui n’a plus pied chez toi / Peuple désespéré mais peuple de héros / Peuple de meurt-la-faim gourmands de leur patrie

Petite et grand à la mesure de ton temps / Peuple grec à jamais maître de tes désirs / La chair et l’idéal de la chair conjugués / Les désirs naturels la liberté le pain

La liberté pareille à la mer au soleil / Le pain pareil aux dieux le pain qui joint les hommes / Le bien réel et lumineux plus fort que tout / Plus fort que la douleur et que nos ennemis

Λαέ ελληνικέ, ρήγα λαέ, λαέ απελπισμένε. Πια τίποτα να χάσεις δεν σ’ απόμεινε απ’ τη λεφτεριά — και για τη λεφτεριά σου την αγάπη, και για το δίκιο, και τ’ άπειρο σου το φιλότιμο.

Ρήγα λαέ, ν’ αφανιστείς μην σκιάζεσαι — με την αγάπη σου ίδιος, άδολος — και το κορμί σου κι η καρδιά πεινάν’ για το αιώνιο. Ρήγα λαέ πως δίκιο σου ήταν, πίστεψες, να θες ψωμί

Και πως τον λόγο τους θα τον τιμούσαν όταν τα όπλα σού ’δωσαν να σώσεις την τιμή σου και να στηλώσεις το νόμο σου ξανά. Λαέ απελπισμένε, τα όπλα σου μπιστέψου μόν’, ελπίδα καν’ την τη συμπόνια τους

Το μαύρο φως πολέμησε με την ελπίδ’ αυτή, το θάνατο το μακελλάρη που στον τόπο σου έχ’ αφηνιάσει. Λαέ απελπισμένε, λαέ ηρώων, λαέ λιμού, λαίμαργε λαέ για την πατρίδα.

Ένδοξος ή ταπεινός, κατά πως προστάζει ο καιρός. Λαέ ελληνικέ των πόθων σου αιώνι’ αφέντης. Η σάρκα και το ιδεώδες της ζευγμένα, τής λεφτεριάς και τού ψωμιού έμφυτ’ οι πόθοι.

Η λεφτεριά όμοια με τη θάλασσα στον ήλιο και το ψωμί με τους θεούς, το ψωμί που σμίγει τους ανθρώπους. Τ’ αληθινό, το πιο περίλαμπρ’ αγαθό, πιο δυνατό απ’ όλα, πιο δυνατό  απ’ τον πόνο και τους εχθρούς μας όλους.

http://waltendegewalt.wordpress.com/2012/02/12/%CF%81%CE%AE%CE%B3%CE%B1-%CE%BB%CE%B1%CE%AD/

http://douridasliterature.com/Pol_Elyar.html

Αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό, δίκαιες πολιτικές, αντιμετώπιση της διαφθοράς

Με επικεφαλής την Eva Joly, ευρωβουλευτή και υποψήφια των Γάλλων Πράσινων για τις προεδρικές εκλογές, γνωστή αγωνίστρια ενάντια στην διαφθορά και την οικονομική απάτη σε διεθνές επίπεδο, αντιπροσωπεία των Γάλλων πράσινων έρχεται στην Ελλάδα στις 17,18/2 για έμπρακτη αλληλεγγύη, συνέντευξη τύπου και συναντήσεις με φορείς.

- Συνέντευξη Τύπου Παρασκευή 17/2, στις 12.30 στην αίθουσα του γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα
- Ανοικτή συνάντηση - συζήτηση με φορείς, Παρασκευή, ώρα 18.00, αίθουσα Κωστής Παλαμάς, Δ10, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Γκάζι

Η Eva Joly, ευρωβουλευτής και υποψήφια των Γάλλων Πράσινων για τις προεδρικές εκλογές, γνωστή αγωνίστρια ενάντια στην διαφθορά και την οικονομική απάτη σε διεθνές επίπεδο, έρχεται στην Ελλάδα για να εκφράσει την έμπρακτη αλληλεγγύη της στον ελληνικό λαό και στους Οικολόγους Πράσινους, την Παρασκευή 17 και το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου. Μαζί της θα είναι οι Γάλλοι Πράσινοι ευρωβουλευτές Karima Delli και Yannick Jadot, καθώς και γάλλοι δημοσιογράφοι.
Η Eva Joly θα δώσει Συνέντευξη Τύπου από κοινού με τον Νίκο Χρυσόγελο, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων και τον Γιάννη Παρασκευόπουλο, συν-επικεφαλής των Οικολόγων Πράσινων στις επερχόμενες εκλογές, την Παρασκευή 17/2, στις 12.30 στην αίθουσα του γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα (Αμαλίας 8), για την ανάγκη επίδειξης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό, ώθησης κοινωνικά δίκαιων πολιτικών για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης αλλά και την απαίτηση για αντιμετώπιση της διαφθοράς στη χώρα μας.

Η αντιπροσωπεία των Γάλλων πράσινων επιδιώκει να συναντήσει κατά την επίσκεψή της στην Ελλάδα κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς, ενώσεις εργαζομένων, δικαστικούς που έχουν χειριστεί υποθέσεις διαφθοράς, συνδικαλιστικές οργανώσεις και μη κυβερνητικές οργανώσεις και γι αυτό οργανώνεται δημόσια ανοικτή εκδήλωση -συνάντηση το απόγευμα της Παρασκευής 17/2, ώρα 18.00 στην αίθουσα Κωστής Παλαμάς, Δ10, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Γκάζι.

Σε κοινή δήλωσή τους από το Στρασβούργο η Eva Joly και ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ, τονίζουν:
“Αρνούμαστε να δεχτούμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίζει να ενεργεί με βάση το νεοφιλελεύθερο δόγμα για να αντιμετωπίσει μια κρίση που χρειάζεται ισορροπημένες και δίκαιες πολιτικές. Η Ευρώπη διαπράττει ένα έγκλημα ενάντια στην Ελλάδα και στους Έλληνες προωθώντας πολιτικές λιτότητας και περικοπής των κοινωνικών δικαιωμάτων. Ακόμα κι αν οι δομικές και δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες, αυτό που επείγει είναι η αλληλεγγύη. Οι Γάλλοι Πράσινοι έρχονται στην Αθήνα για να ζητήσουν μαζί με τους έλληνες Οικολόγους Πράσινους από την Ευρωπαϊκή Ένωση ένα κατεπείγον σχέδιο για αειφόρο ανάπτυξη και κοινωνική συνοχή, όχι λιτότητα. Από την εμπειρία της Ισλανδίας, γνωρίζουμε ότι ο δρόμος για την ευημερία είναι η οικολογία και η κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτό χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα, αυτό είναι το χρέος της Ευρώπης. Προσκαλούμε σε ανοικτό διάλογο τους ελληνικούς κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς το απόγευμα της Παρασκευής 17/2, ώρα 18.00 στην αίθουσα Κωστής Παλαμάς, Δ10, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Γκάζι ”

Ενημερωτικό σημείωμα για τους δημοσιογράφους
Η Eva Joly είναι γνωστή για τους αγώνες της ενάντια στην διαφθορά. Άρχισε την δικαστικής της καριέρα το 1981. Χειρίστηκε σημαντικές υποθέσεις, μεταξύ άλλων την υπόθεση Elf, ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικο-οικονομικά σκάνδαλα της Γαλλίας. Το 1996 βάζει στη φυλακή τον πρώην πρόεδρο της Elf, Loik Le Floch-Prigent για υπεξαίρεση. Το 2002 γίνεται σύμβουλος της νορβηγικής κυβέρνησης στον τομέα της καταπολέμησης της διαφθοράς και του οικονομικού εγκλήματος σε διεθνές επίπεδο. Το 2005 δημιουργεί το «Δίκτυο» προστασίας των δικαστών που αγωνίζονται κατά της διαφθοράς. Το 2009 είναι σύμβουλος της ισλανδικής κυβέρνησης στον τομέα της έρευνας σχετικά με την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της Ισλανδίας. Η Eva Joly αγωνίζεται, επίσης, ενάντια στους φορολογικούς παραδείσους. Το 2009 εκλέχτηκε ευρωβουλευτής και είναι μέλος της Ομάδας τωv Πράσιvωv καθώς και πρόεδρος της Επιτροπής Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Για πληροφορίες-δηλώσεις συμμετοχής στην συνέντευξη τύπου ή για συναντήσεις φορέων με την γαλλική αντιπροσωπεία:
Ελεονώρα Ζώτου, τηλ 6947181123, ή email: europarl.op@gmail.com ή FAX 211-850-6977

Για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας

http://koindim.wordpress.com/

Η ελληνική κοινωνία δοκιμάζεται τόσο από την κρίση όσο και από τις αδιέξοδες συνταγές αντιμετώπισής της. Υποχωρούν θεσμοί που συγκροτήθηκαν μέσα από πολλούς αγώνες και θυσίες στη μεταπολεμική Ελλάδα: οι κοινωνικές ασφαλίσεις, το σύστημα δημόσιας υγείας και περίθαλψης, η εκπαίδευση, οι συγκοινωνίες, το φυσικό και αστικό περιβάλλον, η δυνατότητα ασφαλούς διαβίωσης, στοιχειώδη δημόσια αγαθά που συνιστούν την ελληνική εκδοχή ενός ήδη λειψού και απαξιωμένου κοινωνικού κράτους κατεδαφίζονται, με αποτέλεσμα η κοινωνία να οδηγείται στην ασφυξία.

Προβάλλεται εκβιαστικά το δίλημμα: λιτότητα ή χρεοκοπία; Ωστόσο, δεν πρόκειται για δίλημμα αλλά για αρνητικό άθροισμα: και λιτότητα και χρεοκοπία. Η ανά τρεις μήνες απειλή αποβολής της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι ηθικά ανοίκεια και οικονομικά καταστροφική, γιατί ενισχύει την βαριά ύφεση, μετατρέποντας την Ευρώπη σε κεντρικό παράγοντα αβεβαιότητας, οικονομικής αστάθειας και βαθέματος της κρίσης. Η ίδια η Ευρώπη διαμορφώνει τις συνθήκες ώστε η Ελλάδα να μην τηρεί τις δανειακές της υποχρεώσεις.

Κάθε μέρα γίνεται πιο φανερό ότι η συγκεκριμένη πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης, που κορυφώθηκε με την ψήφιση του Μνημονίου 2, δεν είναι μια πορεία διάσωσης και εξόδου ούτε άρσης των χρόνιων παθογενειών του ελληνικού πολιτικού και οικονομικού συστήματος, αλλά μια πορεία καταστροφική, βασισμένη στην κοινωνική αδικία. Την κρίση δεν την υφίστανται όσοι εκμεταλλεύτηκαν το κράτος και το δημόσιο συμφέρον επί δεκαετίες, αλλά οι πλέον ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πρωτοφανή επιχείρηση αναδιανομής πλούτου και ισχύος, που υπονομεύει το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, δημιουργώντας ακραίες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Ταυτόχρονα, επανεμφανίζεται δυναμικά ο εθνικισμός ενώ εντείνονται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία.

Η ψευδώνυμη χρήση της έννοιας της «μεταρρύθμισης» είναι ενδεικτική για την αδυναμία υπέρβασης της κρίσης. Και αυτοί ακόμη που ήλπιζαν ότι η κρίση θα αποτελούσε ευκαιρία εξυγίανσης και τολμηρής θεσμικής ανανέωσης αντιλαμβάνονται πλέον ότι οι επιβαλλόμενες «μεταρρυθμίσεις» διαλύουν την κοινωνία. Ο λόγος που κυριαρχούσε στο εσωτερικό και εντείνεται στο εξωτερικό είναι ηθικολογικός, τιμωρητικός και ενοχοποιητικός. Κάθε αντίρρηση και κριτική επισείει την κατηγορία του «λαϊκισμού», του «συντεχνιασμού» και του «αντιευρωπαϊσμού». Αφού πρώτα στιγματίστηκε η μεταπολίτευση και το πνεύμα δημοκρατίας που έφερε στον τόπο, παρακολουθήσαμε και τον εξαγνισμό της άκρας δεξιάς, με τη συμπερίληψή της στην κυβέρνηση. Παράλληλα, πυκνώνουν οι προτάσεις για κυβερνήσεις «αρίστων», για συνασπισμούς τεχνοκρατών που θα «σώσουν» τη χώρα. Πρόκειται για ισχυρές αντιδημοκρατικές και αυταρχικές τάσεις, που εκμεταλλεύονται, με λαϊκιστικό τρόπο, τα δικαιολογημένα αισθήματα αποτροπιασμού απέναντι στην παλιά τάξη πραγμάτων που καταρρέει. Ωστόσο, σε αντίθεση με έναν ρηχό «εθνικά υπερήφανο» λόγο εναντίον των δανειακών συμβάσεων, δεν νοσταλγούμε, βέβαια, αυτή την τάξη.

Ελλάδα και Ευρώπη βυθίζονται σε μια αλληλοτροφοδοτούμενη κρίση, που δείχνει όχι μόνο τις θεσμικές αδυναμίες της Ένωσης, αλλά και τη διαχείρισή της από τις συντηρητικές ηγεσίες με νεοφιλελεύθερες συνταγές. Όσο και αν μοιάζει δύσκολο, οφείλουμε να εργαστούμε για μια κοινωνική και δημοκρατική Ευρώπη, που θα προβάλλει τις ιστορικές και πολιτικές της αξίες, δίνοντας νέο περιεχόμενο στην παγκοσμιοποίηση — άλλωστε, η λύση δεν μπορεί να είναι εθνική, αλλά πρέπει να ανταποκρίνεται στις διαστάσεις της ηπείρου μας, και όχι μόνο. Σήμερα ταπεινώνουν τους Έλληνες, αύριο τους υπόλοιπους λαούς, σπέρνοντας δυσπιστία και μίσος ανάμεσά τους. Πρόκειται για μια καταστροφική στιγμή στην ευρωπαϊκή ιστορία. Έτσι, η αλληλεγγύη προς την Ελλάδα συνιστά πολιτικό διακύβευμα για όλη την προοδευτική Ευρώπη.

Απέναντι στον άκριτο και εντέλει ταξικό λόγο οφείλουμε να προτάξουμε την κριτική σκέψη, την καθημερινή εμπειρία και τις ανάγκες των πολιτών, ιδίως αυτών που πλήττονται άδικα από την κρίση. Όσοι και όσες υπογράφουμε το κείμενο, επιθυμούμε να συμβάλουμε στη διαμόρφωση ενός ισχυρού μετώπου υπεράσπισης της κοινωνίας και της δημοκρατίας. Μια μεγάλη συμπαράταξη, που θα φέρνει κοντά ανθρώπους από διαφορετικούς χώρους, με στόχο να αποκαταστήσει το νόημα των λέξεων, τη δημιουργική επικοινωνία ανάμεσα σε κοινωνικούς χώρους και πολίτες με διαφορετικές εντάξεις, που συμμερίζονται τις θεμελιώδεις αρχές της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας, τις συντεταγμένες δηλαδή της ιδιότητας του πολίτη σε ένα φιλελεύθερο και δημοκρατικό πολίτευμα.

Απορρίπτοντας τη λογική του «μονόδρομου», τα ανιστόρητα στερεότυπα που ενοχοποιούν την ελληνική κοινωνία καταρρακώνοντας τη συλλογική αξιοπρέπειά μας, επιδιώκουμε να αναδείξουμε, εντός κι εκτός Ελλάδας, τις συνέπειες της κρίσης. H ελληνική κρίση είναι μέρος μιας συνολικότερης κρίσης, η οποία αλλάζει θεμελιακά την ιστορική εποχή που ζούμε. Σ’ αυτήν τη μεταιχμιακή περίοδο είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι διακυβεύονται τόσο η έννοια του κοινωνικού, όσο και η δημοκρατία και τα δικαιώματα του πολίτη.

Μήνυμα αλληλεγγύης των Γάλλων Πράσινων ευρωβουλευτών προς τον ελληνικό λαό

Στις 13 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι συγκέντρωση αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό, μπροστά από την ελληνική πρεσβεία. Οι Γάλλοι ευρωβουλευτές της ομάδας των Πρασίνων που βρίσκονταν στο Στρασβούργο για τις εργασίες της ολομέλειας, εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους με το παρακάτω μήνυμα:

«Δεν μπορούμε να είμαστε παρόντες στην σημερινή συγκέντρωση επειδή είμαστε στο Στρασβούργο για την Ολομέλεια. Η παρουσία μας εκεί θα είναι η αφορμή ώστε, για μια ακόμη φορά, όλοι οι ευρωπαίοι Πράσινοι μαζί να επαναλάβουμε αυτό που φωνάζουμε εδώ και μήνες: δεν μπορεί να υπάρχει λύση για την σοβαρότατη ελληνική κρίση χωρίς περισσότερη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη!

Όλα τα μέλη της ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, από όποια χώρα και εάν προέρχονται, κινητοποιούνται μαζί ώστε η Ευρώπη να αλλάξει κατεύθυνση στην διαχείριση αυτής της κρίσης.

Αν και δεν πρέπει να αγνοήσουμε τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, όπως τον υπερβολικό ρόλο της ορθόδοξης Εκκλησίας η οποία δεν φορολογείται παρά ελάχιστα, την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, τον δυσανάλογα μεγάλο προϋπολογισμό για εξοπλισμούς, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το «φάρμακο» που χορηγείται στην Ελλάδα εδώ και πολλούς μήνες, είναι πολύ χειρότερο από την «ασθένεια». Ο ελληνικός λαός εξαθλιώνεται, ενώ οι αιτίες της κρίσης δεν αντιμετωπίζονται. Από αυτήν την άποψη ο ξεσηκωμός των Ελλήνων είναι απολύτως κατανοητός. Αυτή η Ευρώπη της λιτότητας και της τιμωρίας, αυτή η Ευρώπη με άρωμα Μερκοζύ, δεν είναι η δική μας.

 Παρόλα αυτά, για εμάς η λύση παραμένει ευρωπαϊκή, μακριά από τα εθνικιστικά αντανακλαστικά και τα πολιτιστικά στερεότυπα, τα οποία αντιπαραβάλουν την «αυστηρότητα» του Βορρά με την «ανεμελιά» του Νότου. Για αυτό καλούμε την Ευρώπη να δεσμευτεί στον δρόμο της αλληλεγγύης με την ομαδοποίηση μιας μερίδας των εθνικών χρεών, την έκδοση ευρωομολόγων από ένα Υπουργείο Οικονομικών της ευρωζώνης, την φορολογική σύγκλιση.    

 Η Ευρώπη είναι σε μια ιστορική καμπή, η οποία την οδηγεί σε αυτό που καταστρέφει το ευρωπαϊκό σχέδιο. Αρνούμαστε να αφήσουμε να μεγαλώσει το χάσμα που χωρίζει την Ευρώπη από τους πολίτες της και τους λαούς της Ευρώπης μεταξύ τους. Για τον ελληνικό λαό, όπως και για όλους τους ευρωπαίους πολίτες, ο δρόμος που θα μας οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση είναι ο δρόμος της αλληλεγγύης και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Οι ευρωβουλευτές της Ευρώπη-Οικολογία, Οι Πράσινοι

 

François Alfonsi – Sandrine Bélier – Malika Benarab-Attou – Jean-Paul Besset – José Bové – Pascal Canfin – Yves Cochet – Daniel Cohn-Bendit – Karima Delli – Hélène Flautre – Catherine Grèze – Yannick Jadot – Eva Joly – Nicole Kiil-Nielsen – Michèle Rivasi

 

Εκστρατεία αλληλεγγύης για την Ελλάδα από Βρετανούς βουλευτές και ακτιβιστές

Ανταποκρινόμενοι, όπως δηλώνουν, στο κάλεσμα των Μίκη Θεοδωράκη και Μανόλη Γλέζου για τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Μετώπου υπεράσπισης του ελληνικού λαού έναντι των απαιτήσεων της Τρόικα, 33 Βρετανοί βουλευτές, συνδικαλιστικοί ηγέτες και ακτιβιστές δηλώνουν ότι θα οργανώσουν κίνημα αλληλεγγύης και συλλογής υλικής βοήθειας για την Ελλάδα. Κατηγορούν την Τρόικα ότι οδηγεί τη χώρα στην φτώχεια και τη μαζική ανεργία και επισημαίνουν ότι τα μέτρα που λαμβάνονται εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πλουσίων.

Την επιστολή υπογράφουν μεταξύ άλλων και η μοναδική Πράσινη βουλευτής στη Βρετανία Caroline Lucas καθώς και το ιστορικό στέλεχος του Εργατικού Κόμματος Tony Benn ο οποίος ηγείται της πρωτοβουλίας.

Ολόκληρο το κείμενο εδώ:

http://www.guardian....n-people-greece

Solidarity campaign to support the people of Greece

The people of Greece face an unprecedented economic and political crisis (Violence grips Athens, 13 February). They are being driven to poverty and mass unemployment by the demands of the so-called Troika. Hospitals in Greece are running out of medicines, nearly half of all young people are unemployed, workers in some sectors have not been paid for months, the living conditions of pensioners are being severely attacked, and many people are forced to resort to soup kitchens or scavenge from rubbish dumps.

Now the Troika demands a cut of 23% to the minimum wage, the sacking of tens of thousands of public sector workers and further cuts to pensions which have already lost nearly 50% of their value. International capital is asset stripping an entire country and ripping apart its social fabric. Greece is at the cutting edge of the austerity measures that are being introduced across Europe. All the evidence shows that while these measures may protect the interests of the rich, they just make matters worse for the majority of the population. What happens in Greece today we will see in Portugal tomorrow and in Ireland the day after. In Britain, the coalition government is pursuing similar measures which will see workers' earnings reduced, see them working longer for a smaller pension, and the NHS dismantled, along with other public services.

Mikis Theodorakis, famous Greek composer of Zorba's Dance, and Manolis Glezos, veteran resistance fighter against the Nazi occupation, have issued a call for a European Front to defend the people of Greece and all those facing austerity. We have decided to support this call and work with trade unions, campaigns and parties across Europe to establish a European Solidarity Campaign to defend the people of Greece. We will organise solidarity and raise practical support for the people of Greece; they cannot be made to pay for a crisis for which they are not responsible.
Tony Benn
Len McCluskey General secretary, Unite
Mark Serwotka General secretary, PCS
Bob Crow General secretary, RMT
Billy Hayes General secretary, CWU
Michelle Stanistreet General secretary, NUJ
Manuel Cortes General secretary, TSSA
Matt Wrack General secretary, FBU
Christine Blower General secretary, NUT
Jeremy Corbyn MP
Caroline Lucas MP
John McDonnell MP
Andrew Burgin Secretary, Coalition of Resistance
Romayne Phoenix Chair, Coalition of Resistance
Imran Khan Co-chair, People's Charter
John Hendy Co-chair, People's Charter
Frank Cooper President, National Pensioners Convention
Tariq Ali
Owen Jones
Lee Jasper Black Activists Rising Against Cuts
Paul Mackney Vice-chair, Coalition of Resistance
James Meadway Senior economist, New Economics Foundation
Kate Hudson
Lindsey German
Rachel Newton Convenor, People's Charter
Sean Rilla Razka President-elect, ULU
Pete Murry Green party trade union group
Peter Allen Convenor, Green Left
Patrick Sikorski RMT
Chris Bambery
Clare Solomon Co-editor Springtime: The New Student Rebellions
Cherry Sewell Coalition of Resistance
Cat Boyd Chair, Coalition of Resistance Glasgow